بیگانه‌ی معمولی

زمین و آدم‌هاش، جوری نیستن که من رو هضم کنند! این به معنای خیلی خاص و خفن بودنِ من نیست! من خیلی هم عادی‌ام. یعنی به طورِ عادی خودمم. ولی انگار این عادی بودن من واسه بقیه قابل هضم نیست. باعث میشن خودم نباشم و دائم خودِ واقعیم رو سرکوب کنم؛ باید خودم رو از این دنیا و آدم‌هاش بِکَنَم و برم جای دیگه. جایی که خودم باشم و بهش تعلق داشته باشم. باید برم فضا!