نمک شو - فینال [ مطلبِ شماره شش ]

"Street game"

منو، استارت د گیم، راند وان

(Menu, start the game, round one)

در خانه را باز میکند. جلو میرود. به خیابان میرسد. سوار تاکسی میشود. دو موقعیت امتیاز گیری. تلفنش زنگ خورده با صدای بلند با شخص آنسوی خط صحبت میکند.

- الو علی داداش دارم میام. چطوری خوبی؟

- چی میگی؟

- من؟

- نه جون تو

- یه گوشت در باشه یه گوشت دروازه.

- معلومه که نه!

- بش بگو یه ذره دندون رو جیگر بذاره تا من خودمو برسونم.

مکالمه را پایان میدهد و صرفا به علت عصبانیت بدنش را ریلکس کرده پاهایش را باز میکند. مسافر بغلی که بر حسب اتفاق خانم محترم و وجیهی به نظر میرسد؛ چشم غره ای به Player شماره یک میرود. بازیکن شماره یک تسلیم نمیشود و به رفتارش ادامه میدهد.

راند توو (Round 2)

از تاکسی پیاده میشود. موقعیت های امتیاز گیری را بررسی میکند. به سمت سوژه ها رفته، کمبود وقت را بهانه کرده و به موانع پر امتیاز تَنه میزند. به مکان مورد نظر رسیده، به نرده های پاساژ تکیه داده و منتظر علی میماند. دو دختر، یکی چادری و دیگری مانتویی، که دست یکدیگر را گرفته اند از دور میبیند. فکر هایش را روی هم میریزد. دختر ها نزدیک میشوند.

- سفت بگیرید همدیگه رو گم نشین یه وقت.

نایس! وِل دان. (Nice! Well done)

راند تری (Round 3)

علی میرسد. 

- چی چی میگه این ریفیقت؟

- میگه خواهرش بهش گفته تو بهش تیکه انداختی.

- وا! من؟ از کجا میدونه من بودم؟

- آره اینم از خواهرش همینو پرسیده. گفته بود تو عکسای اینستا خود مسعود دیدتت.

- تهمت میرنه داداش. تو که خوب میدونی من سرم به کارمه، چیکار به دختر مردم دارم؟ 

لای، میشِن کامپلیتِد، لِوِل آپ 

(Lie, Mission completed, Level up)

- آره منم به مسعود گفتم. شاید قیافش شبیه تو بوده. بد وضعی شده. ما هم داریم میسوزیم به پای این آدمای بی ناموس.

- آره داداش. جای تاسف داره. دیگه این دوره بی غیرتی نه زن میشناسسه نه مرد! نه ملیت و قومیت! چیکار میشه کرد؟

- نمیدونم به خدا. ولش کن، بریم به خریدمون برسیم.

10 دقیقه سپری میشود. زمان رو به اتمام است. امتیاز به حد نصاب نرسیده. صدای بوق و Game over

پ.ن: street: خیابان / mission: ماموریت / lie: دروغ گفتن