بهناز و گلشیفته؛ دو زنِ ایرانی

بهناز حیدرچی و گلشیفته فراهانی! گلشیفته رو که علاوه بر ایرانی ها، جدیدأ آمریکایی ها و اروپایی ها هم تا حدودِ نسبتأ زیادی میشناسن، ولی بهنازِ حیدرچی رو شرط میبندم پنج درصدِ شما و ایرانی ها هم نمیشناسن! آمریکایی ها و اروپایی ها که بماند! 

من کلأ در مقامِ قضاوت درمورد گلشیفته و خطِ فکریش نیستم؛ ولی دو نکته میخوام بگم:

1. خانمِ فراهانی و خانمِ حیدرچی جفتشون ایرانی هستند! ولی دو تا پیام و بازخوردِ کاملأ متفاوت از زنِ ایرانی به مردمِ ایران " به خصوص زن ها " و جهان میدن! که برداشتِ این پیام رو به عهده ی خودتون میذارم!

2. گلشیفته مسیرِ خودش رو انتخاب کرد و درست یا غلط، جسورانه پای همه چیزش ایستاد. بهناز هم مسیرِ خودش رو پیدا کرد و انتخابش کرد و داره به اهدافش میرسه. یکی بازیگر و دیگری دانشمند. طبیعیه که گلشیفته به عنوان یه بازیگر بیشتر تو دید باشه و توجه بیشتری از سمت رسانه ها بهش بشه. ولی آیا بهنازِ حیدرچی، به عنوانِ یه دانشمندِ زنِ محجبه ی مسلمانِ شیعه، با توجه به کارِ بزرگی که تو حوزه ی مبارزه با بیماریِ لعنتیِ ایدز انجام داده و میده، به چشم اومد؟! چرا نباید چنین شخصی، من نمیگم اندازه گلشیفته، حداقل یک صدمِ گلشیفته مطرح بشه تو ایران و جهان؟! و اینکه چرا باید خانم گلشیفته فراهانی، به عنوانِ یک بازیگرِ زنِ ایرانی که خب مسیرش رو انتخاب کرده و با توجه به تفکر و عقیده ش، اعتقادی به حجاب نداره و مشکلی با برهنه شدن در برابر دوربین نداره و مجددأ موردی با برقراریِ روابطِ خیلی نزدیک تو فیلم های سینمایی نداره، در این حجم و ابعاد تو جامعه ی ایران و به خصوص رسانه های غربی معروف بشه؟! چجوری میشه چنین خانمی با چنین ویژگی هایی به این سرعت، پس از برهنه شدن در برابر دوربین و چشمِ میلیون ها نفر، اینقدر مطرح بشه و مهم ترین نقش ها رو تو فیلم های هالیوودی بهش بدن و رفته رفته هم مطرح ترش کنن؟! کارِ بهنازِ حیدرچی مهم نبوده یا کارِ گلشیفته فراهانی خیلی مهم و مؤثر بوده؟!