اوجِ خلاقیت؛ راف

دو روز پیش که تنها بودم، گشنه و تشنه بودم، خسته و بی حال و حوصله بودم، از فرطِ گشنگی مجبور به درست کردنِ غذا شدم. [ گریه و مویه و خود زنیِ حضار ] اصولأ وقتایی که تنهام، تا وقتی که رو به موت نشم و عزرائیل جان به ملاقاتم نیاد و شکمم ضبط صوت نشه، اقدام به فراهم کردنِ غذا نمیکنم! یه جورایی همین اصل درمورد شستنِ ظرف و جمع آوریِ و منظم سازیِ خانه و وسایل هم هست. یعنی تا ظرف های آلوده سینک رو خفه نکنن و نتونم از آب استفاده کنم، اقدام به شستنِ ظرف نخواهم نمود! وسایلِ اطرافم تو خانه مثلِ لیوان و سفره و پفک و ماست و دوغ و هرچیزی که امکانِ قرار گرفتن در اطرافم رو داره، تا وقتی مشکلی واسه عبور و مرور و تنفسم بوجود نیاره، اجازه میدم از فضای آرامِ خانه و حتی تلویزیون استفاده کنه! حالا فرق نداره پفک باشه یا لیوان و قوری!

داشتم میگفتم! رفتم غذا درست کنم و درست کردم. دامنه ی لیستِ غذاهایی که بلدم درست کنم یجورایی اندازه تعداد گوسفندهاییِ که جلو وانت نشستن! یعنی اگه یه ماه تنها باشم، عجیب ترین تغییر و جهتِ ژنتیکی و ژئوفیزیکی رخ میده و یه خرس تبدیل به یه مرغ خواهد شد! مرغ رو سرخ کردم و حالا نوبتِ ربِ اناری بود که همیشه باهاش میخورم! رفتم رب رو بردارم از یخچال که چشمم به سسِ قرمزِ لوزالمعده پذیر افتاد! اونجا بود که خلاق ترین ذهنِ در حالِ حیات [ خودم رو میگما ] جرقه ای بهش وارد شد و خلاقانه ترین ایده ی بشریت در هزاره ی چندم میشه؟! همون هزاره رو بروز داد! دقیقأ همین ایده ی محشری که تو تصویر مشاهده مینمویید! سسش رو که تهش بود خالی نمودم و شستشو دادمش و ربِ انار رو بهش وارد کردم و اینگونه بود که راف [ مخففِ ربِ اناریِ فشاری ]، محشر ترین ایده ی جهان در قرن های اخیر و حتی آینده شکل گرفت [ تشویق ایسلندیِ حضار ]. 

کلاس های ایجاد و ارتقای خلاقیتِ استاد تِد با ظرفیتِ محدود آغاز به ثبت نام نمود! جایگاه نزدیک به پنجره با ویویِ خانه همساده به مزایده گذاشته خواهد شد در ضمن! 

دیگر نگرانِ خلاقیت خود نباشید! ما پیاز را هم به موجودی خلاق تبدیل میکنیم! از پیاز که کمتر نیستید؟؟!! پس همین الآن اون گوشیِ داغانتان را به دست گرفته و هر عددی که دلتان خواست را به هر شماره ای که دلتان خواست مجددأ بفرستید! ما هرجور شده ثبتِ نامتان میکنیم و پولمان را از مِری هایتان بیرون میکشیم!!

با تشکر! اسطوره و اعجوبه ی خلاقیت، سناتور تِد