میخواهی من را بُکُشی؟! قدرت فکر کردنم را بگیر! خیال پردازی هایم را کور کن! نیروی بی مرزِ تخیل را در ذهنم بِخُشکان! دیگر نیازی به ترکاندن مغزم نیست! منظره ای کثیف و چندش آور خواهد شد؛ رسانه ها هم از تو غولی بی شاخ و دم خواهند ساخت. کار را پیچیده نکن! نوکِ اسلحه ات را به سمتِ قلمم بگیر... عکسنوشت: آره رفیق.
هر که در عشق سر از قله در آرد هنر است همه تا دامنه ی کوه تحمل دارند... شاید توصیف دقیق این عکس باشه به قله عشق رسیدن به قله ی عشق رسیدن کار هر کسی نیست