توش علاوه بر آشغال، تف و پوشکِ بچه هم میندازن حتی، شاید خیلی کار های دیگه هم کنن توش که از بیانشون معذورم؛ ولی بازم میخنده؛ نه تنها میخنده، قهقهه هم میزنه. بیاید از همین سطلِ آشغال یاد بگیریم شاد بودن و خندیدن و قهقهه زدن رو؛ حتی تو بدترین شرایط هم بخندیم؛ اجازه ندیم روزگار حس کنه ضعیف شدیم؛ نفهمه کم آوردیم؛ که اگه بفهمه زمینمون میزنه؛ جوری که دیگه نتونیم بلند شیم.
+ عکس از خودمان است
++ تا ساعتِ 00:00 فردا فرصت دارید متن هاتون رو واسه مسابقه بفرستید :)
راستش نمیخوام در موردِ این دورِ همی بنویسم. سخی [ حسین ] و یاسون قولِ یه سفرنامه ی کامل رو دادن که حتمأ واستون لینکش خواهم کرد؛ ولی خب دلیل نمیشه چند تا عکس نذارم که با روح و روانتان بازی نشه :))) ولی خارج از شوخی اگه عکسی گرفتیم واسه این بود که ذره ای، فقط اگر شده ذره ای تو اون حال و هوا و شرایطِ فوق العاده شریکتون کنیم. به همین لیوانِ چای که تو حلقمه! درموردِ حس و حالِ خودم تو این چند روز تو کوتاه ترین حدِ ممکن باید بگم: اونقدر حالم خوب بود و لذت بردم و حال کردم که گوش هام گرفته! همینقدر جذاب و فوق العاده.
و اما تصاویر. خب تصاویر خودشون باهاتون حرف میزنن. این تصاویر فقط بخشِ خیلی ریزِ دورِ همیِ ما بود. بعد از دیدنِ این تصاویر برید اول از همه توبه کنید، بعد برید یه تجدید نظر تو دورِ همی هاتون کنید! یعنی اگه اسمِ جمع و جور شدن و نشستن و بحث و حرف زدنِ چند تا بلاگر تو کافی شاپ و پارک و این قبیل سوسول بازی ها رِ دورِ همی بذارید، من باهاتون برخوردِ نیمه جدی میکنم ناقوسأ :))) به ما سه نفر که برمیخوره شدیدأ. والاع! من زیاده گویی نمیکنم:
ما هم از این دورِ همی ها بلدیم؛ فقط در حجم و ابعادِ به شدت خفن و باحال تر! در حدی که دوستان اومدن شمال، داریم رسمأ و عرفأ مرزهای دورِ همیّت رو به فنا داده و جابجا میکنیم. جای شما هم پر! چون جا خالی نداریم دگه :)))
ما که باحالیم، شما هم باشید پس :)
هیچ وقت خاطره ی اولین روخوانی و تلفظم از کلمه ی گوزن تو ابتدایی رو یادم نمیره! اون تلفظ مسیرِ زندگیم رو تغییر داد. البته شرط میبندم همین الآن هم یه سری تون اشتباه تلفظش کردید. برید توبه کنید داغان ها! توبه! GAVAZN تلفظشه نه G**ZAN! شرم بر شماها باد! نفرینِ خدایان آب و برق و گازِ یونان بر شما باد! البته اولین تلفظم از خلوت هم تو تغییرِ جهتِ زندگیم بی تأثیر نبودا. ولی تأثیرِ گوزن به مراتب عمیق تر و زخمی کننده تر بود!
دوستان! عزیزان! بیاید دست به دستِ هم دهیم، قلب و عروق و سیستم گوارشی و اعماء و احشاء هامون رو یکی کنیم، دعا کنیم این کنکوری ها کنکور رو خوب بدن وجدانأ! ناقوسأ شخصأ دگه حال و حوصله ی خواندنِ اوپس ناله هاشون رو ندارم! والا به قرآن! بیاید جونِ هرکی دوست دارید دعا کنید اینا برن! فقط برررررررن! به مرگِ همین زنبورهای کندوی عسلم که میخوام دنیا [ دختر همسایه مون نه ها! اون کره ی نسبتأ خاکیِ ] نباشه، ولی زنبورهام باشن، اگه اینا بخوان قبول نشن و باز بیان اوپس ناله کنن، شخصأ عملیاتِ انتحاری رو برای ساختمانِ سازمان سنجش انجام خواهم داد! بعد یکی یکی میفتم دنبالِ اوپس ناله کن ها، کنسروشون میکنم، وعده های غذاییِ یکی دو ماهم رو اوکی میکنم! خلاصه که دعا کنید! دعا کنید بعدِ جلسه کنکور شکل و حالِ تصاویرِ زیر رو نداشته باشن:
فردا پس فردا حالتون اینجور نباشه صلوات!
حال و روز بعدِ جلسه ی یک کنکوری، وقتی گند زده و نمیخواد باور کنه گند زده، ولی چیزی از ارزش و حجم و ابعادِ گندی که زده کم نکرده و اون در هر حال گند زده و باید با گندی که زده کنار بیاد! فردا پس فردا اینجور مجهول الفاز و حال هم نباشید صلواتِ دوم رو گوش خراش بفرستید!
اونایی که تهران کنکور میدن، حسینی بای نصیبتون نشه شماها دگه صلواتِ سوم رو طوری بفرستید زمین بلرزه!
ما خرس ها یه ضرب المثل داریم که میگه: ماهیِ بزرگ صیدِ خرسی میشه که آروم تره! پس شماها هم آروم باشید، شک نکنید صیدِ بزرگی نصیبتون میشه.
+ مهلتِ ثبتِ نام تو مسابقه ی نمک شو فردا ساعتِ 00:00 تموم میشه و ما گروه بندی ها رو انجام میدیم و رو وبلاگ قرار میدیم. اگه قصدِ شرکت دارید روزِ آخره! شروعِ مسابقه هم 22 عه تیر خواهد بود.
والاع به خدا! یعنی چی حتمأ باید پسرا برن دنبالِ نیمه ی گم شده شون؟! الآن تکلیف اون نیمهٔ بیچارهٔ من چیه که باید به این شکل فسیل شه؟ آیا عرفِ جامعه نباید خسته بودنِ نیمه هایی مثلِ من رو در نظر بگیره تا اون طفلک به فنا نره؟ آیا زمانش نرسیده کمپینِ #نه_به_خواستگاری_پسران_از_دختران رو راه بندازیم؟!
