زنده‌یاد
سه شنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۹، ۱۰:۲۷ ب.ظ
ولی من دلم پَر می‌زنه واسه اون دعواهای وبلاگی!
- ۹۹/۰۶/۱۸
میخواهی من را بُکُشی؟! قدرت فکر کردنم را بگیر! خیال پردازی هایم را کور کن! نیروی بی مرزِ تخیل را در ذهنم بِخُشکان! دیگر نیازی به ترکاندن مغزم نیست! منظره ای کثیف و چندش آور خواهد شد؛ رسانه ها هم از تو غولی بی شاخ و دم خواهند ساخت. کار را پیچیده نکن! نوکِ اسلحه ات را به سمتِ قلمم بگیر...
عکس‌نوشت:
آره رفیق.
طبقه بندی موضوعی
-
پسرِ تاریکی
(۱۴) -
داستانِ کوتاه
(۳۷) -
پسرِ تاریکی - فصل دوم
(۱۱) -
رایان
(۳) -
پسرِ تاریکی - فصلِ سوم
(۱۰) -
شهرلرزه
(۳) -
پسر تاریکی - فصل چهارم
(۳)
بایگانی
- شهریور ۱۴۰۲ (۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۳)
- شهریور ۱۳۹۹ (۲)
- خرداد ۱۳۹۹ (۱)
- دی ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
- خرداد ۱۳۹۸ (۳)
- فروردين ۱۳۹۸ (۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۴)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۷ (۶)
- آذر ۱۳۹۷ (۵)
- آبان ۱۳۹۷ (۹)
- مهر ۱۳۹۷ (۱۳)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۸)
- تیر ۱۳۹۷ (۱۷)
- خرداد ۱۳۹۷ (۲۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۲۵)
- فروردين ۱۳۹۷ (۱۰)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱۰)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱۶)
- دی ۱۳۹۶ (۱۵)
- آذر ۱۳۹۶ (۱۶)
- آبان ۱۳۹۶ (۱۵)
- مهر ۱۳۹۶ (۲۳)
- شهریور ۱۳۹۶ (۱۹)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳۲)
- تیر ۱۳۹۶ (۵۳)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۳۳)
- فروردين ۱۳۹۶ (۳۰)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳۴)
- بهمن ۱۳۹۵ (۳۴)
- دی ۱۳۹۵ (۳۵)
- آذر ۱۳۹۵ (۲۵)
- آبان ۱۳۹۵ (۲۴)
- مهر ۱۳۹۵ (۱۶)
- شهریور ۱۳۹۵ (۳۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۷)
آخرین مطالب
-
۰۲/۰۶/۰۶برزخ
-
۰۰/۰۴/۰۲سور بز اثر ماریو بارگاس یوسا
-
۰۰/۰۲/۱۴مجوس اثر جان فاولز
-
۰۰/۰۲/۰۸طاقت زندگی و مرگم نیست اثر مو یان
-
۰۰/۰۲/۰۶جنگ آخر زمان اثر ماریو بارگاس یوسا
-
۹۹/۰۶/۱۸زنده‌یاد
-
۹۹/۰۳/۰۶بَرنامه
-
۹۸/۱۰/۰۱سایت پادکست گالینگور
پیوندهای روزانه
پاسخ:
اونکه جای خود. هر گُلی بوی خودشو میده.
اونکه جای خود. هر گُلی بوی خودشو میده.
جمله نسبتاً کوتاه بود و جانکاه!
پاسخ:
الان دیگه بی‌بخار شدین. زمان ما خوب بود.
الان دیگه بی‌بخار شدین. زمان ما خوب بود.
خلاصه که گذشت ... یادش بخیر
پاسخ:
آری!
آری!
لطفا با هم مهربان باشید -_-
+ سلام :)
مرسی که بعد از قرن‌ها با دعوای وبلاگی آپ کردی :/
خاک بر سرت نشه با اون کانال زیرخاکی و حافظه پوکیده‌ت که شونصد بار منو ازش ریمو کردی بیشعور :/
جهت رفع دلتنگیتون بود قابل نداشت!
پاسخ:
ممنون لطف داری.
ممنون لطف داری.
داغان :))
پاسخ:
ارادت.
ارادت.
مام دلمون برای وبلاگ داغان و خود داغانت تنگ شده، اینقدر خسیس نباش در نوشتن:|
پاسخ:
توکل بر خدا.
توکل بر خدا.
:-))
من دعوای سر ویس فرستادن ها رو یادمه! اون موقع ها هنوز نتونسته بودم رایج بودن یک سری فکرها رو بپذیرم و برایم خیلی عجیب بود! تا الان اونقدر حرفهای عجیب شنیدم که حس دعوا نیست!
منم خوشم میاد.
البته به شرطی خودم فقط نظاره گر باشم.
شماها دعوا کنید من لذت ببرم.
خخخ
فکر کنم منم
چه دوران پر از نفرت و دوستانه ای بود حالا هرکودوم از طرفین دعوای سابق یا نمینویسن دیگه یا تخته کردن در وبلاگو(((:یاهم گه گاهی یه پست میذارن
اوااااا چطوری جوون
داغان!
الان یه لیسانسه هستی
فک کن!! با توپ پلاستیک گل کوچیک میزدی اومدی:)) با اون دمپایی ها و عکس منشوری روز اول تاسیس وبت
اومدم اینجا یاد حوا افتادم یادم بمونه صبح حال اونم بپرسم
مخصوصاً وقتی هنوز موبایل‌های هوشمند زیاد رایج نبودن :)))
پخ
با اینکه دیر همتون رو شناختم ولی دلم براتون تنگ شده :) امیدوارم حالتون خوب باشه!
اخ من اصلا دلم پر میکشه یه بار دیگه یه بار دیگه تماشاکننده دعوا فیزیکی باشم