مسیرِ شادی و شعف، از بین پاهای تو میگذرد

آقا/خانم! این پدر ما به شدت با فوتبال در خانه مخالفه! میدانم مسئله‌ی عجیبی نیست؛ طبق آخرین تحقیقات به عمل آمده از سمتِ موسسه‌ی آمار گالوپ، ۹۷/۶۸ درصد پدرهای جهان با فوتبالِ در خانه مخالفن. والا بنده در عجبم که اگه هالِ خانه جای فوتبال‌ بازی‌ کردن نیست، پس کجاست جاش؟! زمین فوتبال؟! سالن ورزشی؟! الله و اکبر! مسئله‌ی بعدی تفاوت شدتِ قباحت فوتبالِ در خانه هست که بین پدرها متفاوته. من پدرهای بقیه رو کاری ندارم، ولی قباحت فوتبال‌بازی‌کردن در خانه واسه پدر من، با تیکه‌تیکه‌ کردن جمال خاشُقچی در کنسولگری عربستان سقوطی در ترکیه برابری میکنه! فقط فرقش اینه که تو مسئله‌ی فوتبالِ در خانه‌ی ما، دونالد ترامپی وجود نداره که بیاد همه‌چیز رو ماست‌مال کنه بره؛ بدون هیچ شکی باید پاسخگوی افکار عمومی و افشاگری‌های روزنامه‌ی "ینی شفق" ترکیه باشی! این‌ها رو نوشتم که برسم به امشب؛ که من و داداش کوچیکم داشتیم از نبود پدر در خانه سواستفاده میکردیم و مثل چی کِیف میکردیم؛ با فوتبالِ در هالِ خانه. غرق در بازی و حال بودیم که یکهو پدر وارد هال شد و ضدی زد بر حال‌مان! ولی از اونجایی که ما ول‌کُن‌مان اتصالی داشت، حماسه‌ای وزین خلق کردیم. اینکه جمع میبندم بخاطر سهیم کردن برادر خُردسال و جویای ناممه که هنوز ابتدای مسیره و میخواد اسمی برای خودش دست و پا کنه؛ وگرنه که خلق این حماسه تماماً به پای باکفایت شخصِ خودم رقم خورد. ولی سوال اینجاست که چه حماسه‌ای؟! من آن سمتِ هال درحال پنالتی‌ زدن به برادرم بودم که این سمتِ هال، از دروازه‌ که دیوار بود حفاظت میکرد. دروازه‌ای که سمتِ چپش از سمتِ من درِ ورودی هال بود. سرگرم بازی بودیم که پدرم در رو باز کرد و وارد شد. یه نگاه به من، گردن کج، یه نگاه به داداشم، ما جفتمان با هم نگاه به پدر، پدر وارد شد، در رو بست، گاردِ مختارطور در مقابل سپاه شامی با نعره‌ی هَهههههههههههل مِن مباااااااارز رو گرفت! چند تا نصیحت و سرکوفت ریز زد و به سمتِ توپ حرکت کرد که بازی رو جمع کنه! من ولی کم نیاوردم. منم حرکت کردم سمتش. با توپ. فکر کرد میخوام تحویلش بدم. نگاه در نگاه، نفس در قفسه‌ی سینه، قدم به قدم، آمد توپ رو با پا بزنه که با یه حرکت ظریف و فنی، یه لایی بهش زدم! و بعد به سمتِ سکوی هوادارا رفتم و شادی پس از لایی انجام دادم و داداشم رو هم به آغوش کشیدم. پدرم هم چون لایی خورده بود رفت تو بالکن نفسی تازه کنه. بن‌سلمان هم تو این بین چندتا روزنامه‌نگار دیگه رو خورد.

* لایی چیست؟! به عبور دادن توپ از بین پاهای رقیب گویند. فوتبالی‌هاش از شدت و عمق فاجعه‌ی روحی‌روانی این واقعه آگاهند.