داف یا یار؟!
مسئله همینجاست دوستانِ عزیز! اغلبِ پسرانِ جامعه ی امروزیِ ما، مطابق با لفظی که این روزها لقلقه ی زبانشان شده، بر خلافِ پدران و پدر بزرگانشان، و حتی پدرِ پدرِ پدرِ پدر بزرگانشان، بیشتر در جستجوی داف هستند تا یار! داف را اولویت دادن به یار، خود فاجعه ای ست بس شگرف و داغان کننده!
+
اغلبِ دختران جامعه ی ما هم، متأسفانه، خیلی متأسفانه، مطابق میلِ اغلبِ پسران، و یا نمیدانم! شاید هم همسو با میل و سلیقه و علایق خودشان، به سمتِ داف شدن سوق پیدا میکنند و یافتنِ یار، میانِ جمع کثیری داف، کاری بس سخت و دوشوار و داغان کننده است!
+
نقش خانواده در این مسئله انکار ناشدنی و به شدت مؤثر میتواند باشد؛ بستگی به نوعِ بافتِ تربیتیِ خانواده و عقاید و تفکراتِ والدین دارد.
+
خلایق هرچه لایق دوستان! آن نری که در جستجوی داف نفس نفس میزند، تصور و فهمی از مفهومِ یار ندارد؛ پس چه بِه که هر داف، نصیبِ یک نر، و هر یار نصیبِ یک مرد شود. همه با هم: آمین!
گر به صحرا دیگران از بهر عشرت می روند
ما به خلوت با تو ای آرام جان آسوده ایم...
#سعدی
- ۹۶/۰۷/۱۹
