شترمرغ نباشیم!
یه جایی خوندم چشم شتر مرغ،از مغزش بزرگتره!یه لحظه دلم واسشون سوخاری شد!!آخه چراااا چشات اینقدر بزرگن؟؟؟یا میشه یجور دیگه مطرحش کرد؛چراااا مغزت اینقدر کوچیکه؟؟
خب واقعأ تقصیری هم ندارن طفلیا!دست خودشون که نبوده!
ولی خب اینجا یه مسئله ی جدیدی مطرح میشه و اون،وجود شترمرغ های انسان نماس!یعنی یه عده شتر مرغ که لباس میپوشن و حرف میزنن!خیلی هم حرف میزنن«!»
این شترمرغ های شهر نشین و متشخص«!»،به راحتی در سطح شهر و اعصاب و روان بقیه راه میرن و ادعای انسان بودن میکنن!
این جانوران عزیز،به شدت قدرت بینایی بالایی دارن و همه چیزو با چشم های بزرگشون آنالیز و پردازش میکنن و بجای مغز،با همون چشماشونم نتیجه گیری میکنن و با دهن گشادشون حکم میدن!بیشتر از مغز خودشون،به مغز تخمه علاقه دارن و ترجیح میدن مغزشون رو نو و آکبند نگه دارن تا خدایی نکرده خال روش نیفته قیمتش بیفته!!
شتر مرغِ عزیز«!»بعد از گشاییدن حفرات چشم و پیش از چاکیدنِ چاکِ دهن،سلول های خاکستریِ مغزت رو به کار بنداز و چند انگستروم فسفر بسوزون تا مزخرف نبافی و نچسبونی به ملت! اگه تو حیوونی و آبرو سرت نمیشه،ملت آبروشونو از تو طویله پیدا نکردن که توی بیشعور بیای با حرفات،آبروشونو خدشه دار کنی!
آدم که نمیشی،حداقل شتر مرغ متشخصی باش!
با تشکر!
