میگن باید به هر عقیده و نظری احترام گذاشت و به سلایق همه احترام گذاشت؛ولیگاهی اوقات احترام گذاشتن به بعضی عقاید و سلایق و نظرات،توهین به شعور و فهم خودمونه!
این بعضی ها به شدت احمقانه و بچگانه هستند و با تأییدشون،عملأ داریم میگیم که«ببین فلانی،منم مثل خودت یه احمقم،که هر چیزی رو قبول میکنم،بدون این که اونو با عقل و منطق بسنجم.»
اگه منتظری عقاید و نظراتِ سطحی و پوچت رو قبول کنم و واست به به و چه چه راه بندازم،میتونی یه امتیاز مثبت دیگه به بیشعوریت بدی و سرخوش باشی.
من احمق نیستم که به هر هذیونی که از مغزت به زبونت میرسه احترام بذارم و ستایشت کنم؛توهین هم نمیکنم،ولی شک نکن ستون های این عقایدت،سست تر از چیزیِ که بخوای باهاشون زندگی کنی و به چیزی برسی.
پس بهتره به جای بلند تر کردن صدات توی بحث،بری بشینی به ریشه و عمق عقایدت فکر کنی تا خودت بفهمی ریشه های این عقایدت،توی لیوانِ آبه!آبِ جوب!
- ۱۲ نظر
- ۲۷ مرداد ۹۵ ، ۱۳:۳۵