دولتِ تبخیرِ امید

جوری که از شواهد و قرائن موجود از وضع مملکت پیداست، مسئولینِ کشور کمر همت رو بستن تمامیِ نعمات و امتیازاتی که خدا به یه کشور میده رو یک تنه تبدیل به بلا و عذاب الهی کنن! یعنی خدا جان که قربانش برم هفته به هفته، عملکردِ بنده های مسئولش، اصلأ به خودش نرفته! خدا اون بالا با خودش میگه خب! امروز چه حالی به این ملت بدم؟! بعد باد رو انتخاب میکنه. بعد فدایش بشوم پیش خودش فکر میکنه ما هم مثلِ باقیِ ملل جهان از باد استفاده ی درست درمان و بشر مانند میکنیم:

۱- استفاده از انرژی تجدید‌پذیر موجود در طبیعت و صرفه‌جوئی در هزینه‌های سوخت فسیلی

۲- کمک به کاهش آلودگی محیط زیست و ایجاد محیط نشاط آور برای زیستن

۳- ایجاد جاذبه‌های گردشگری در جوار مزرعه‌های بادی

۴- قطع وابستگی تولید برق به مسائل سیاسی دنیا از بابت تغییر قیمت نفت

۵- پایین بودن هزینه‌های جاری نیروگاه‌های بادی در مقایسه با بقیه نیروگاه‌های فسیلی

۶- امکان نصب سریع هر دستگاه توربین باد و بهره‌برداری در زمان بسیار کوتاه

۷- کمک به اشتغال بیشتر در داخل کشور و راه گشائی برای فرصت‌های مطالعاتی و پژوهشی

۸- امکان استفاده از زمینهای اطراف توربین‌های بادی برای مصارف کشاورزی و دامداری

ولی خب خدا دمش گرم خیلی رو دولتمردانِ ما حساب باز میکنه. بادِ طفلی رو میفرسته، یهو گزارش میاد واسش که خدا جان! نوکرتم من! جنوبِ ایران رو گرد و غبار و ریز گرد دفن کرد! ملت دارن خفه میشن پروردگارا! شیرِ این باد رو ببند که منقرض شدن! بعد خدا میگه ای بابا! اینا چرا اینجوری ان؟! همین باد، با ابعاد و شدتِ کمترش رو فرستادیم ژاپن، انرژی واسه خودشون تولید کردن در حدِ یک و نیم سال تعظیم کردن و عذرخواهی از ملتشون! جبرئیل جان! باران رو هماهنگ کن واسه نزول بر این گربه ی تشنه! خیلی نیاز دارن واسه کشاورزی و ذخایر آب رو زمینی و زیر زمینی! بعد باران میاد، چند ساعت بعد خبر میرسه به خدا که الله جان! وجدانأ اینا چیه خلق کردی؟! چرا اینجوری ان؟! کلِ خیابان ها و معابر شهر هاشون رو آب گرفته و یه سری مناطق سیل اومده و سازمان مدیریت بحرانشون رو آب برده! چند نفر مفقودی و چند نفر هم رسمأ مردن! زمین های کشاورزی رو آب گرفته و محصولاتشون به فنای کبیر رفته! بعد خدا برمیگرده میگه:

اینا رو من آفریدم درست! ولی قرار نبوده به این تباهی بشن به بالِت قسم! همین باران، به تعدادِ نصفِ قطراتش رو واسه ژاپن نازل کردیم، کشاورزی شون رو متحول کردن و منابع آب طبیعی شون رو تأمین کردن و انرژی تولید کردن واسه عذرخواهی و تعظیم در برابر مردمشون واسه سه سال و نیم! 

بعد میگه خب برف بفرستیم ملت حال کنن، شاد شن حداقل! کنارش استفاده های بهینه هم ازش کنن. بعد برف میاد تبدیل میشه به عاملِ بحران! یه عده از بی کانکسی یخ میزنن، عده ای کارتن خوابن و اونا هم یخ میزنن، بعضیا تو راه بر اثر بهمن و یخ بندان گیر میکنن و اونا هم یخ میزنن، تو شهر ترافیک میشه و خیابان ها قفل میشن و افرادی هم اونجا یحتمل یخ میزنن، خبر میرسه که ستاد مدیریت بحران هم کلا همراه با مسئولینش یخ زده و اینم که هیچی! شروع میکنن مدارس رو تعطیل میکنن که بچه ها سرما نخورن و فلان، همون بچه ها میرن بیرون برف بازی یه سریشون سرما میخورن و بهمان! از طرفی شهرداری پیام میده به ملت که به ما چه؟! چشم هاتان چهارتا، دنده هاتان نرم و گرم، خودتان برف روبی و مدیریت بحران کنید! اون واسه شهردار قبلی بود این سوسول بازیا رو انجام میداد! این تو یخ بزنی از اون تو یخ بزنی ها نیست! برفت رو بروب باباع! 

بعد گزارش میرسه به خدا که: پر پر بشم واست! فقط برف رو قطع کن! همه دارن منجمد میشن خدا! اینا به خودت قسم جنبه ندارن! تمامش کنی به نفعشونه!

هیچی دگه! خدا مانده چه کنه با ما! هر نوع رحمت و حالی بوده فرستاده واسه ما، ولی دولتِ تبخیرِ امید، ذره ذره داره تمامِ امید ها رو تبخیر میکنه! دولت های قبل هم همین بودن؛ ولی ادعاشون لایه ی اوزون رو جِر نداده بود! ادعای این دولت در حدِ سوئیس، عملکرد با اختلاف نزدیک و در رقابت با بورکینافاسو! خدا همه جوره حسن نیتش رو نشون داده، ولی حسنِ ما همچنان با باید باید و ان شاءالله ان شاءالله و اینجوری باید بشه و نشه مملکت رو اداره میکنه! 

خبر رسیده خدا خیلی شاکی شده از این عدم مدیریتِ نعمات و تبدیلشون به بلا و عذاب از سوی دولتمردانِ ما و خواسته کلأ قحطی و خشکسالی نازل کنه واسمون، چندین تن از دولتمردانِ ژاپنی برای عرض عذرخواهی راهیِ عرش الهی شدن و به مدتِ سه هزار سال در حالتِ تعظیم خواهند ماند. در جریان باشید خلاصه.