تنها ترین عاشقانه

آن لحظه ای که خدا عشق را آفرید، میدانست تنهایی، معنای واقعیِ عشق است. تنهایی در عشق به معنای افسردگیِ روح و تنهاییِ جسمانی نیست! تنهاییِ عاشقانه یعنی یک دونفری که به هیچ وجه یکدیگر را از هم جدا ندانند؛ به معنای واقعیِ کلمه یعنی یکی شدن. تنها شدنی که عاشقانه است. دو نفری که یک نفر شوند. عاشقانه ای که حس نکنی شخصی در کنارِ تو نفس میکشد؛ او باید جزئی از تو باشد... درونِ تو  باشد... خودِ تو شود... و این شدن کارِ هر دونفری نیست! دونفره های عاشق می‌طلبد. عاشقانه هایی میطلبد که بوی خدا دهند؛ نه خودخواهی و غرورهای شیطانی. تنهاییِ عاشقانه بوی خدا میدهد...

و خدا عاشق ترین تنهای هستی ست که عاشقانه هایِ تنها را خلق میکند و خود، تنهای تنهاست...